کشش به عنوان یکی از راه‌های گرم کردن فعال محسوب می‌شود و معمولاً در بخش گرم کردن عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کشش دارای تعریفی واحد نیست، اغلب واژه کشش را به غلط مترادف با توانایی تحریک یا انعطاف‌پذیری به کار می‌برند. حال آن که کشش یکی از شیوه‌های تمرینی انعطاف‌پذیری است و بازبینی چند تحقیق انعطاف‌پذیری را به عنوان نتیجه تمرینات کششی مورد توجه قرار داده است. (پاور، 2004)
کشش در بالا بردن کارایی عضله نیز نقش مؤثری دارد. با توجه به رابطه طول و میزان نیرویی که عضله می‌تواند ایجاد کند، چنانچه طول عضله‌ای از حد مطلوب آن کوتاه‌تر شود، میزان تولید نیرو در آن کاهش می‌یابد. کشش عضلانی می‌تواند طول مطلوب را در عضله ایجاد کرده و میزان کارایی آن را افزایش دهد. همچنین چنانچه بافت هم‌بند عضله از خاصیت ارتجاعی کافی برخوردار باشد، کشیده شدن آن باعث ایجاد یک نیروی پتانسیل کششی به صورت برون‌گرا می‌شود که می‌تواند در تحصیل و افزایش نیروی عضلانی درون‌گرایی که متعاقب یک کشش عضلانی صورت می‌گیرد، نقش مؤثری داشته باشد