کمر درد بعد از عفونت های تنفسی فوقانی دومین علت شایع برای مراجعه به پزشک است. این بیماری در ایران سومین علت از کار افتادگی مردم در محدوده سنی 15 تا 65 سال است. علاوه بر درد ناشی از کمر درد، کاهش کنترل حرکت و عملکرد حرکتی حاصل از آن نیز، اثرات سوئی در سایر ابعاد زندگی فرد بر جای می گذاردزمانی که درد و ناتوانی افراد مبتلا به کمر درد بیش از 3 ماه طول بکشد، تحت عنوان کمر درد مزمن نامگذاری می شود در 85% موارد علت خاصی برای کمردرد یافت نشده است که تحت عنوان " کمر درد مزمن غیر اختصاصی " طبقه بندی می شود در این میان این نکته نیز مد نظر قرار می گیرد متغیرهایی همچون الگوهای حرکتی، عملکرد و مهارت های حرکتی بنیادی در افرادی که مستعد کمر درد مزمن اختصاصی می باشند و ریسک ابتلا به این بیماری در آنان بالاست و افرادی که در معرض ابتلا به کمر درد نمی باشند چه تفاوت هایی داشته و اختلال در هریک از متغیرها چه اثرات سوئی را می تواند به همراه داشته باشد. از این رو در پژوهش حاضر به مقایسه مهارتهای حرکتی بنیادی، الگوهای حرکتی، عملکرد و تعیین نقش پیش بین آنها در افراد با و بدون ریسک کمر درد مزمن غیراختصاصی پرداخته شد. تحقیق حاضر از نوع علی مقایسه ای بود. آزمودنی های این تحقیق معلمان زن مستعد کمر درد شهرستان چناران در محدوده 20 تا 35 سال بود. نمونه آماری اولیه شامل 30 نفر که به روش نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند در گروه بدون کمردرد مزمن 15 نفر و با کمردرد مزمن15 نفر تقسیم شدند.. سپس آزمودنی ها مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند. ابتدا قد و وزن آنها اندازه گیری و در مرحله بعد آزمون آبداکشن فعال ران انجام شد. سپس افراد به دوگروه مستعد و غیر مستعد تقسیم می شوند و از هر دو گروه تست های مربوط به مهارت های بنیادی و تست های عملکرد کور ارزیابی شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آمار توصیفی استفاده شد برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو ویلک(Shapiro-Wilk Test) استفاده شد و همچنین برای تعیین تفاوت های بین گروهی t مستقل استفاده شد و برای تعیین نقش پیش بین متغییر ها از آزمون رگرسیون استفاده شد بطور کلی نتایج پژوهش حاضر حاکی از تفاوت عملکرد مرکزی و مهارتهای بنیادی در بین معلمان با و بدون ریسک کمردرد مزمن غیر اختصاصی میباشد و نسبت شانس در بروز کمر درد در افراد با مهارت بنیادی پایین 79 درصد و نسبت شانس در بروز کمردرد در افراد با عملکرد مرکزی پایین96 درصد میباشد و در پایان به متخصصین توانبخشی و اصلاحی توصیه میشود تا با ارزیابی عملکرد مرکزی ومهارتهای بنیادی به عنوان عوامل پیش بین میتواند در بهبود و ماندگاری تمرینات توانبخشی حایز اهمیت باشد