مهارت های بنیادی در دوره کودکی اهمیت انکارناپذیری دارند و رشد بهینه این مهارت تحت تاثیر عوامل بسیاری از جمله ترکیب بدن و فعالیت جسمانی می باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای شاخص توده بدنی کودکان و مادران آنها در ارتباط بین فعالیت بدنی و رشد حرکتی کودکان بود. از جامعه آماری دختران 9-10 ساله شهرستان آمل، 200 نفر به‌صورت هدفمند از 4 منطقه مختلف (هر منطقه 2 مدرسه) انتخاب و بر اساس شاخص توده بدنی خود و مادران آنها به چهار گروه تقسیم شدند: 52 نفر چاق با مادر دارای وزن متناسب، 43 نفر چاق با مادر چاق، 57 نفر با وزن متناسب و مادر دارای وزن متناسب و 48 نفر با وزن متناسب و با مادر چاق. سطح فعالیت بدنی کودکان توسط پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ) و رشد حرکتی آنها با استفاده از آزمون مهارت های حرکتی درشت (TGMD-2) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت بدنی و رشد حرکتی در 4 گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≤ P). همچنین، صرف‌نظر از اندازه توده بدنی کودکان، سطح فعالیت بدنی و رشد حرکتی در کودکان با مادر چاق پایین‌تر از کودکانی بود که مادر با وزن متناسب داشتند. این امر حاکی از اهمیت وضعیت جسمانی مادر و نقش آن در ارتباط بین فعالیت بدنی و رشد حرکتی کودک است.