تاثیر تبریزی و حرین لاهیجی از شعرای برجسته سبک هندی-اصفهانی، با نازک خیالی و مضمون‌پردازی، پیوندهای شاعرانه جدیدی را میان عناصر طبیعی و محیط اطراف ایجاد می‌کنند. در این اثر، از تشبیهات تمثیلی به‌منظور گشودن دریچه‌ای به دنیای مفاهیم دیرباب شاعرانه استفاده شده است. رفتارها و حالات کودکان و دیوانگان نقش بسزایی در این تشبیهات دارند؛ به‌طوری‌که اکشن‌ها و ویژگی‌های کودکان همچون بازی، گریه و تمایل به آغوش مادر، در کنار صفات دیوانگان نظیر آزادی و بی‌توجهی به زخم زبان، به تبیین افکار و اندیشه‌های اخلاقی، تعلیمی و فلسفی کمک می‌کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانه‌ای و فیش‌برداری به بررسی این موضوع پرداخته است.