هزار و یک شب داستانی است که براساس پژوهش¬های انجام شده، اصالتی ایرانی دارد که به نقل از پادشاه ساسانی به نام «شهریار» و روایتگر آن «شهرزاد» دختر وزیر می¬باشد، و بیشتر حوادث آن در بغداد و ایران اتّفاق می¬افتد و به همین سبب تأثیر بسیار زیادی هم بر ادبیات عرب داشته و نویسندگان و شاعران متعدّدی از داستان¬های آن برای بیان مطالب و اندیشه¬ی خود بهره برده¬اند. از برجسته¬ترین اشخاصی که از هزار و یک شب در نوشته¬های خود تأثیر گرفته¬اند، عبدالرّزّاق عبدالواحد، شاعر معاصر و همچنین نویسنده¬ی برجسته¬ی عرب، نجیب محفوظ است. هدف پروژهش حاضر این می¬باشد که بعد از تحلیل ایرانی یا هندی بودن هزار و یک شب، به تأثیرپذیری ادیبان عرب از هزار و یک شب بپردازد. برای درک بهتر موضوع از بین شاعران عبدالرزاق عبدالواحد به خاطر بهره¬مندی بیشتر از این کتاب در اشعارش، و نجیب محفوظ از نویسندگان، به خاطر نگارش رمانی که به¬طور کامل با برداشتی از هزار و یک شب است، انتخاب شده¬اند. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به این نتیجه رسیده که این کتاب ریشه¬ای ایرانی داشته و به جهت ارتباط عمیق ادبی، فرهنگی و سیاسی که بین ایرانیان و اعراب وجود داشته، هم از نظر سبک نوشتاری و هم از نظر محتوای داستانی، همچنین از نظر داستان در داستان بودن، روایتگری، پیچیدگی، تنوع شخصیت¬ها بر کتاب¬ها و اندیشه¬های نویسندگان و شاعران عرب تأثیری مستقیم داشته، و این موضوع را با حضور سه شخصیت برجسته¬ی هزار و یک شب ایرانی؛ یعنی شهزاد، شهریار و سندباد در کتاب¬های برداشت شده عربی به وضوح می¬توان مشاهده نمود.