سرشت اصلی استراتژی که عبارت است از خلق، نوآوری و ایجاد تفاوت، به مرور زمان تحت تأثیر قواعد و فنون تحلیلی قرار گرفته و از مسیر خود منحرف شده است. استراتژی باید با دیدی الهام‌بخش و هنری جهان کسب و کار را بنگرد و برای سازمان‌ها موقعیتی منحصربه‌فرد ایجاد کند. اما این روزها بیشتر به‌دست متخصصانی افتاده که بیشتر به تکنیک‌ها و روش‌ها علاقه دارند تا خلاقیت، و نتیجه آن تولید قالب‌های یکسان در خطوط تولید انبوه شده است. برای موفقیت، سازمان‌ها باید فعالیت‌هایی انجام دهند که با ارزش‌های جامعه همخوانی داشته و مورد پذیرش عموم قرار گیرد. سازمان‌هایی که نتوانند خود را با این اصول تطبیق دهند، در میدان عمل ناکام خواهند ماند. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر نظام استراتژیک بر عملکرد شرکت‌ها با توجه به نقش کارآفرینی سازمانی است. این تحقیق به‌ روش مروری و کتابخانه‌ای انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد که نظام استراتژیک تأثیر معناداری بر عملکرد شرکت‌ها و کارآفرینی سازمانی دارد و کارآفرینی سازمانی نیز عملکرد شرکت‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.