مدیریت و رهبری از ارکان هر سازمان و جامعه ای است. مدیریت آموزشی، در بین سایر انواع مدیریت ها از جایگاه ویژه ای برخوردار است. اگرآموزش و پرورش هر جامعه در راس همه مسائل جامعه باشد، مدیریت آموزشی نیز با همان منطق، جایگاه مهمی در بهسازی و توسعه ی جامعه دارد. نظام آموزشی در اثر تحولاتی که در سطح جامعه رخ داده است ازجهات گوناگون وسعت و گستردگی پیدا کرده است و این امر اهداف، وظایف و مسئولیت های آن را پیچیده تر و اداره امور را به مراتب دشوارتر نموده است. اصولاً ارتقای سطح علمی افراد و پویایی سازمان ها، بدون تکیه بر آموزش و پرورش نیروهای مستعد و پویا میسر نبوده و حتی افزایش توان اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و شکوفایی سازمان های یادگیرنده منوط به بسط و گسترش آموزش و رویکردهای سیستم مدیریت آموزشی می باشد. بنابراین امروزه اهمیت و نقش آموزش و مدیریت آموزشی در توسعه و پیشرفت جوامع و سازمان ها بر کسی پوشیده نیست. مدیریت آموزشی، در مقایسه با سایر حیطه های مدیریت، به لحاظ تاثیری که جریان و گردش فعالیت های آموزشی بر کیفیت فارغ التحصیلانی که وارد دوره های آموزش مدیریت می شوند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مدیران آموزشی با داده ها و اطلاعات و پیامدها و محصولاتی که در خلال مدیریت سازمانی موفق در دسترس است با نگاهی هوشمندانه و چشم اندازی روشن به تدبیر و اداره سازمان آموزشی خود می پردازند. در مقاله حاضر با روش کتابخانه ای ضمن کندکاوی در نظریه های مدیریت، قصد آن داریم کاربرداین نظریه ها را در مدیریت آموزشی تبیین نماییم.