این مقاله به بررسی ارتباط اختلالات خوردن با زوال عقل می‌پردازد و اهداف مداخلات غیردارویی برای مدیریت این اختلالات را در مراحل مختلف بیماری زوال عقل بررسی می‌کند. اختلالات خوردن در افراد مبتلا به زوال عقل ناشی از افت شناختی و مشکلات روانی-رفتاری است که به شدت وضعیت سلامتی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلالات شامل مشکلات در شروع غذا خوردن، استفاده از ظروف غذا، و مشکلات بلع است که ممکن است منجر به عوارض جدی مانند سوءتغذیه و کم‌آبی شود. مقاله به شواهدی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد مداخلات غیردارویی مانند مکمل‌های خوراکی، اصلاحات محیطی و آموزش به مراقبان می‌توانند به بهبود وضعیت تغذیه و کاهش مشکلات خوردن کمک کنند. مداخلات چندعاملی و استفاده از برنامه‌های آموزشی برای مراقبان نیز از جمله راهکارهایی است که به تسهیل مدیریت این اختلالات در مراحل مختلف بیماری کمک می‌کند.