پژوهش حاضر به بررسی تأثیر مدیریت دانش بر خودکارآمدی معلمان با نقش میانجی اعتماد سازمانی در مدارس ابتدایی شهرستان آبادان پرداخته است. این تحقیق به روش توصیفی از نوع همبستگی و با استفاده از مدل معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری شامل 700 معلم در مدارس ابتدایی آبادان در سال تحصیلی 1402-1403 بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 248 نفر از معلمان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های اعتماد سازمانی پاین (2003)، خودکارآمدی شغلی اسچانن و همکاران (2001) و مدیریت دانش پاتریک و همکاران (2009) استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر مدل معادلات ساختاری نشان داد که مدیریت دانش بر خودکارآمدی شغلی (49/0)، مدیریت دانش بر اعتماد سازمانی (38/0)، اعتماد سازمانی بر خودکارآمدی شغلی (41/0) اثر مثبت و مستقیمی دارد. همچنین مدیریت دانش بر خودکارآمدی شغلی با نقش میانجی اعتماد سازمانی (15/0) اثر غیر مستقیمی دارد.