هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر نگرشهای ناکارآمد زنان آسیب دیده از خیانت همسر شهر اصفهان بود. روش پژوهش نيمه آزمایشی با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون-پیگیری با گروه گواه و جامعه آماري زنان آسیب دیده از خیانت همسر شهر اصفهان که روش نمونه گیری دردسترس از بین زنان خیانت دیده مراجعه کننده به مرکز مداخله در بحران 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمايش(10 نفر) و گروه كنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت درمان واقعیت درمانی طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه نگرشهای ناکارآمد وایزمن و بک(1978) بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روشهاي آماري تحلیل کواریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. واقعیت درمانی بر کاهش نگرشهای ناکارآمد تاثیر معنادار و پایداری داشت. نتیجه گیری: برای مشکلات روانی و شخصیتی افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره روانشناسی می توان از روش واقعیت درمانی استفاده نمود.