یکی از عمده جهت گیری‌های نوین آموزش بهره گیری از بستر آموزش برخط یا مجازی می‌باشد. با این حال به رغم وجود موانع اجرایی و مخالفت‌های کلی در بهرمندی کامل، در دهه‌های اخیر نگرش مثبتی به این نوع آموزش شده و موفقیت‌های ارزنده ای نیز رقم خورده است. لذا مشاهده می‌شود که اخیراً در بسیاری از فراینده‌های یاددهی و یادگیری از آموزش مجازی استفاده بهینه ای می‌شود. در این مقاله ضمن پرداختن به مسئله مهم یادگیری در هرزمان وهرمکان و ایجاد فرصت یادگیری برای همه در بسترهای متنوع و نوین به ایده‌های تحول آفرین در این زمینه نیزپرداخته می‌شود. از آنجا که آموزش مجازی فقط به معنای تولیدمحتوای درس، ارائه در سامانه آموزش مجازی و دادن آزادی عمل به فراگیران جهت انجام مطالعات و مهارت آموزی نیست، باید به برون داد کمی و کیفی این نوع آموزش هم دقت نظر داشت. براین اساس لازم است در جهت تغییر و نیل به تحول پایدار، می‌بایست ایده‌های کاربردی و حساب شده ای در نظر گرفت. در این تحقیق از شیوه اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است و ضمن بررسی تهدیدها و فرصت‌ها، با در نظر گرفتن ایده تلفیق و تطبیق ویژگی‌های آموزش مجازی و حضوری به دنبال نوعی نوآوری دگرگون ساز در فرایند یاددهی ویادگیری می‌باشیم. بدین ترتیب نتیجه حاکی از آن بوده است که: به دلیل وجود موانع و مشکلات در آموزش مجازی بخصوص در شرایط عدم فراهم شدن ملزومات کار، مقاومت در بکارگیری آن کاملاً طبیعی به نظر می‌رسد لذا در جهت کاهش یا رفع این موانع، ایده‌های مناسب و کاربردی در ایجاد تحول و اثرگذاری مطلوب تر مطرح می‌شود که باید در نظام آموزشی لحاظ گردند.