در دهه‌های اخیر، هوش مصنوعی به‌عنوان یکی از فناوری‌های پیشرفته، تحولات چشمگیری را در حوزه آموزش و پرورش به همراه داشته و نقشی کلیدی در بهبود فرآیندهای یاددهی-یادگیری ایفا می‌کند. با وجود گسترش روزافزون استفاده از این فناوری، تأثیر آن بر توسعه حرفه‌ای معلمان، به‌ویژه معلمان آموزش ابتدایی، همچنان به‌طور جامع و دقیق مورد مطالعه قرار نگرفته است. این پژوهش با هدف تحلیل تأثیر هوش مصنوعی بر بهبود توانمندی‌های تدریس و توسعه حرفه‌ای معلمان ابتدایی طراحی شده است. در این راستا، تأثیر ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی و کارگاه‌های آموزشی مرتبط با آن بر مهارت‌های تدریس و تغییرات در روش‌های تدریس معلمان پس از آشنایی و بهره‌برداری از این فناوری‌ها، مورد بررسی قرار گرفته است.برای این تحقیق، پرسشنامه‌هایی طراحی و توزیع گردید تا تأثیر هوش مصنوعی بر جنبه‌های مختلف فرآیند تدریس، از جمله ارتقاء کیفیت تدریس، تنوع روش‌های تدریس و تعاملات معلمان با دانش‌آموزان ارزیابی شود. نتایج به‌دست‌آمده از این پرسشنامه‌ها نشان داد که ابزارهای هوش مصنوعی می‌توانند با خودکارسازی وظایفی نظیر نمره‌دهی، تحلیل داده‌های پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان و ... فرصت‌هایی را برای معلمان فراهم آورند تا زمان بیشتری را به فعالیت‌های خلاقانه و نوآورانه در تدریس اختصاص دهند. علاوه بر این، کارگاه‌های آموزشی که در زمینه هوش مصنوعی برگزار شده‌اند، به‌طور مؤثری در افزایش آگاهی و توانمندسازی معلمان برای استفاده از این فناوری‌ها نقش داشته و می‌توانند موجب کاهش فرسودگی شغلی و ارتقای کیفیت تدریس شوند.با این حال، چالش‌های عمده‌ای در مسیر به‌کارگیری هوش مصنوعی در آموزش وجود دارد. یکی از مهم‌ترین موانع، سطح پایین آگاهی و دانش برخی معلمان نسبت به کاربردهای عملی هوش مصنوعی در آموزش است. علاوه بر این، مقاومت در برابر تغییرات، کمبود منابع آموزشی و محدودیت‌های زیرساختی در مناطق کم‌برخوردار، از دیگر چالش‌های عمده‌ای هستند که مانع از استفاده مؤثر از این فناوری می‌شوند. این پژوهش همچنین بر این نکته تأکید دارد که معلمان کم‌سابقه و جوان که به دلیل آشنایی بیشتر با فناوری‌های نوین، از آمادگی بهتری برای استفاده از هوش مصنوعی برخوردارند، می‌توانند در به‌کارگیری این ابزارها و دستیابی به نتایج بهتر در توسعه حرفه‌ای خود پیشرفت‌های چشمگیری داشته باشند.
این تحقیق با ارائه پیشنهادات برای کاهش موانع و تسهیل پذیرش هوش مصنوعی در مدارس، بر لزوم گنجاندن این فناوری‌ها در برنامه‌های آموزشی و توسعه مهارت‌های معلمان تأکید می‌کند. یافته‌های این پژوهش نه تنها راهکارهایی برای بهبود کیفیت تدریس ارائه می‌دهند، بلکه مسیرهای جدیدی برای توسعه حرفه‌ای معلمان و همگام شدن با تحولات جهانی در عرصه آموزش و پرورش پیشنهاد می‌کنند.