این پژوهش به بررسی نقش تکنولوژی آموزشی در بهبود فرآیند یادگیری کودکان با نیازهای ویژه پرداخته است. هدف از این تحقیق، تحلیل تأثیر فناوری‌های نوین بر مهارت‌های شناختی، زبانی و اجتماعی این کودکان، شناسایی چالش‌های موجود در استفاده از تکنولوژی و ارائه راهکارهای عملی برای غلبه بر این چالش‌ها بوده است. روش تحقیق کیفی با رویکرد تحلیل محتوای استقرایی و مرور سیستماتیک به‌کار گرفته شد. جامعه آماری شامل کودکان با نیازهای ویژه، معلمان و والدین آن‌ها، و مقالات مرتبط با تکنولوژی آموزشی بین سال‌های 2010 تا 2023 بوده است. یافته‌ها نشان داد که ابزارهایی مانند نرم‌افزارهای تعاملی و واقعیت مجازی می‌توانند به‌طور مؤثر مهارت‌های یادگیری این کودکان را تقویت کنند. با این حال، هزینه بالا، کمبود زیرساخت‌ها و عدم آموزش کافی معلمان از چالش‌های اصلی در این زمینه است. بر اساس نتایج، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فناوری، آموزش معلمان و تدوین سیاست‌های حمایتی می‌تواند به بهبود کیفیت آموزشی و کاهش نابرابری‌های آموزشی منجر شود.