موثر بودن یادگیری به شدت به محیط و شرایط آموزشی وابسته است. هرچه محیط آموزشی دارای فضاها و امکانات بهتری باشد و همچنین با فضای شاد و مثبتی همراه باشد، یادگیری به نحو بهتری انجام می‌شود. کیفیت محیط آموزشی می‌تواند تأثیرات مثبت یا منفی بر روی نوع و میزان یادگیری، حتی بر روی رفتار دانش‌آموزان داشته باشد. بسیاری از اخلاقیات و رفتارهای مهم و کاربردی دانش‌آموزان در محیط آموزشی شکل می‌گیرد. عواملی نظیر ترس، اضطراب، شک و تردید، تنبیه و ناامیدی ممکن است در محیط آموزشی موانعی برای یادگیری ایجاد کنند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر عوامل محیطی بر عملکرد یادگیری دانش‌آموزان است و روش بررسی آن بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای، اسناد و تحقیقات پیشین می‌باشد. بر اساس نتایج این پژوهش، طراحی فضاهای آموزشی می‌تواند عاملی برای رشد یا کاهش یادگیری باشد و به‌طور همزمان با رشد ذهنی، بر علاقه دانش‌آموزان نسبت به یادگیری تأثیرگذار باشد. محیط آموزشی با ویژگی‌هایی نظیر ترتیب و محبت متقابل، در مقایسه با محیط‌های خشک و بی‌احساس، تأثیر بیشتری بر یادگیری دارد. در هر صورت، امکانات محیط آموزشی، از جمله منابع انسانی و تجهیزات، وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خانواده، نگرش والدین و مربیان نسبت به تحصیل و مدرسه، و سایر عوامل محیطی دیگر نیز می‌توانند بر کیفیت و میزان یادگیری دانش‌آموزان تأثیرگذار باشند.