پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بهداشت روانی و پیشرفت تحصیلی دانش¬آموزان دختر دبیرستانی شهرستان چرام انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماري کليه دانش‌آموزان دختر دبیرستانی در سال تحصیلی 1393-1394 بود. نمونه، 100 نفر از دانش‌آموزان اين مقطع تحصيلي بودند که بر اساس نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. به منظور سنجش بهداشت روانی از پرسش¬نامه سلامت عمومي ‌(28-GHQ) استفاد شد. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز از طریق پرونده تحصیلی شان ثبت گردید. در پايان داده‌ها از طريق آمار توصيفي و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد بین بهداشت روانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود دارد (05/0P<). از بین خرده مقیاسهای سلامت روان نیز بین علائم جسمانی، اضطراب و افسردگی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری مشاهده شد (05/0P<) در حالی که بین نارساکنش وری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری مشاهده نگردید (05/0P>). در پایان نیز به بیان محدودیت‌ها و پیشنهادات پژوهش پرداخته شد.