آثار ادبی همانند آیینه‌ای افزون بر بازتاب افکار و اندیشه‌های خالقان آن، بیانگر سیر تحولات سیاسی و اجتماعی نیز هستند و همچنین بیانگر این نکته است که پیوند متقابل ادبیات و اجتماع، اتفاقی ناگزیر است، البته این رویداد، تنها مختص ادبیات نیست و پیوند میان جامعه و دیگر هنرها نیز همواره مشاهده می‌شود. بنابراین بررسی آثار هنر و ادبی از نگاه نظریه‌های جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی امری دربایست و ضروری است. یکی از این نظریه‌ها، رویکرد بازنمایی استوارت هال است که آثار هنری و ادبی را از سه منظر بازتابی، تعمدی و برساختی بررسی می‌کند. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی و تحلیلی به بازنمایی مسائل اجتماعی در شعر ابوالقاسم لاهوتی بر اساس نظریة استوارت هال پرداخته است، یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که در رویکرد بازتابی، سروده‌های لاهوتی بیانگر تصویری واقعی از طبیعت و حالت شخصی وی است و در رویکرد تعمدی که اساس آن مؤلف محور است، سروده‌های لاهوتی در خدمت ایدئولوژی و جهان بینی سوسیالیستی وی است در رویکرد برساختی، عوامل مختلفی زمینه ساز برساخت اجتماعی سروده‌های وی شده‌اند، فضا و محیط مذهبی خانواده، تحولات مشروطه، حکام مستبد، وجود استعمارگران در ایران، انقلاب اکتر و جاذبة تفکرات کمونیستی مهمترینِ این عوامل هستند که باعث شده است که سروده‌های وی در قالب برساخت درزمانی و فرازمانی قابل تأویل و تحلیل تحلیل باشد.