ادبیات کودک و نوجوان گونه ی نو ظهور ادبی است که توجه به ساختار و محتوای کتاب های درسی براساس ویژگی های روان شناختی و رشد کودک از اهمیت زیادی برخوردار است. اشعار مربوط به حوزه ی کودک باید متناسب با ویژگی های روان شناختی آن ها باشد و محتوای شعر نیز با ساحت اندیشه و فضای فکری کودک هماهنگ باشد. بررسی محتوای اشعار، قالب، جنسیت و دوره ی شاعر ( کلاسیک یا معاصر ) از مهم ترین مولفه های این پژوهش است. برای نگارش این مقاله از روش کتابخانه ای - توصیفی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که در انتخاب اشعار، قالب و جنسیت شاعران متناسب با دوره های شش گانه ی دبستان و ویژگی های رشد کودک دقت و توجه چندانی نشده است. موضوعات اغلب در دوره ی دبستان تکرار شده اند. قالب چهار پاره بیش ترین کاربرد را در اشعار مورد نظر داشته است. هر چه به سال های آخر دبستان نزدیک می شویم از قالب های تازه و نو نیمایی کمتر استفاده شده است. با توجه به رشد ذهنی کودک و افزایش دایره واژگانی او در دوره ی آخر دبستان ( پنجم و ششم ) می توان از قالب های نیمایی و ترانه بیش تر استفاده کرد. بیش ترین استفاده از شاعران معاصر در دوره ی اول ابتدایی یعنی پایه ی اول تا سوم است و هر چه به پایان دوره نزدیک می شویم از تعداد شاعران معاصر کاسته می شود. کودکان سال های آخر دبستان توانایی خوانش و درک مطلب و محتوای متون کهن را دارند.