نقد با نگاهي نو و رويكردي متفاوت نسبت با شيوه هاي پيشين در زمينه ادبيات داستاني جايگاه ويژه اي پيدا كرده است زيرا حدفاصلي بين روايت و داستان قرار داده و اين دو مولفه را از يكديگر جدا ساخته است و هر كدام را در چارچوب خاصي مورد بررسي قرار مي دهد.از دير باز روايت مورد توجه نظريه پردازان بوده و تعاريف مختلفي براي آن قائل شده اند اما آنچه در اين جستار داراي اهميت است دقت نظر در تعريف روايت از نظرگاه روايت شناسان است كه در دوره پساساختارگرايي به نتايج نويني دست يافته اند. در اين ميان نظريه روايت شناسي ژرار ژنت به دليل بهره گيري از عناصروابسته به زمان و نيز توجه به بيان روايت توانسته نقد و تحليل روايي متفاوتي را به مخاطب ارائه داده و از ابتدا تا پايان روايت را بنابر تعريف صحيح آن مورد ارزيابي قرار دهد.رمان آتش بدون دود روايتي است با محوريت عاشقانه كه در بطن تركمن صحرا رخ مي‌دهد و زندگي اين مردمان را با تمام باورها، تمايزها و فعاليت‌هايشان به نمايش مي‌گذارد.مولفه هاي اين نظريه در پنج محور نظم،تداوم، بسامد، وجه و لحن جاي گرفته اند كه هر كدام به صورت جداگانه ابعاد مختلف صدا ، زمان و منظر روايت را مورد كاوش قرار داده است.به نظر مي رسد مي توان در جلد اول رمان آتش بدون دود به دليل زبان مسلط به روايت‌گري و زمان پريشي مداوم در جريان سيري منطقي از حوادث چارچوب نقد روايت شناسي را مدنظر داشت و با در نظر گرفتن اجزاء نظريه ي ژرار ژنت، محتوايي نقادانه به مخاطب ارائه داد. هدف از ارائه ي اين پژوهش بررسي جلد اول رمان آتش بدون دود با در نظر گرفتن اجزاء نظريه روايت شناسي است.از نتايج بدست آمده اين مقاله واكاوي روايتي منسجم است كه عناصر نظريه روايت شناسي ژرار ژنت را در ابعاد گوناگون به مخاطب مي نماياند.