ملانوزیس یکی از مشکلاتی است که در میگو در طی تغییرات پس از مرگ و ذخیره¬سازی آن صورت می¬گیرد. این پدیده توسط یک مکانیسم بیوشیمیایی ایجاد می¬شود که طی آن فنل¬ها به¬وسیله¬ی آنزیم پلی¬فنل اکسیداز به کینون¬ها اکسید می¬شوند. کینون¬ها بسیار واکنش¬پذیر بوده و تحت تاثیر پلی¬مریزاسیون غیرآنزیمی باعث ظهور رنگدانه¬های تیره با وزن مولکولی بالا می¬شوند. اگرچه وجود این لکه¬های سیاه رنگ برای مصرف¬کنندگان بی¬خطر می¬باشد، تاثیر قابل توجهی بر ارزش اقتصادی و بازارپسندی محصول دارد. از زمان-های گذشته استفاده از ترکیبات سولفیتی به¬خصوص متابی¬سولفیت سدیم برای جلوگیری از بروز ملانوزیس در میگو بسیار رایج بوده است. از سوی دیگر بالا رفتن آگاهی و توجه مصرف¬کنندگان از خطرات ناشی از وجود نگه¬دارنده¬های شیمیایی در مواد غذایی نیاز به ارائه راه¬کارهای جدید برای مهار ملانوزیس را ایجاد کرده است. از این رو در تحقیق حاضر، اثرات عصاره پوست انار به عنوان یک منبع غنی از ترکیبات زیست¬فعال در جلوگيري يا به تعويق انداختن بروز ملانوزیس در میگو طی مدت 10 روز نگه¬داری در یخ بررسی گردید. میگوها در 5 تیمار تقسیم و به ترتیب در آب مقطر، محلول متابی¬سولفیت سدیم با غلظت 25/1 درصد و غلظت¬های 25/0 ،5/0 و1 درصد محلول عصاره¬ی آبی پوست انار غوطه¬ور شدند و به¬مدت 10 روز در یخ نگه¬داری گردیدند. سپس هر 2 روز یکبار نمونه¬ برداری انجام شد و میزان بروز ملانوزیس در نمونه¬ها بررسی گردید. نتایج نشان داد که طی مدت 10 روز نگه¬داری، در تیمار 1 درصد عصاره¬ی آبی پوست انار نسبت به سایر تیمارها، کم¬ترین میزان تشکیل رنگدانه¬های سیاه یا ملانوزیس مشاهده گردید. بنابراین از عصاره¬ی پوست انار می¬توان به¬عنوان یک نگه¬دارنده¬ی طبیعی و قابل اطمینان به منظور جلوگیری از بروز و گسترش ملانوزیس در میگو استفاده کرد.