دستیابی به عملکرد در سطح المپیک صرفاً به استعداد فیزیکی و آمادگی فنی محدود نمی شود؛ بلکه یک نبرد روانی پیچیده است که در آن تفاوتها اغلب در عمق انگیزش ورزشکاران ریشه دارد. این مقاله به بررسی نقش حیاتی انگیزش روانشناختی در ثبات و تعالی عملکرد ورزشکاران نخبه می پردازد. با استفاده از چارچوبهای نظری اصلی به ویژه نظریه خود تعیین شدگی (Self )Achievement Goal Theory - AGT( و نظریه هدف گذاری Determination Theory - SDT ما استدلال میکنیم که انگیزش درونی (Intrinsic Motivation و ارضای نیازهای روانشناختی بنیادی خودمختاری شایستگی و ارتباط به عنوان زیربنای عملکرد پایدار عمل میکنند. تحلیل های نظری نشان میدهد که ورزشکارانی که قادر به تفسیر مجدد چالشها و حفظ تمرکز بر اهداف فرآیندی هستند انعطاف پذیری بیشتری در برابر شکستها و فشارهای مسابقاتی نشان میدهند. این پژوهش نشان میدهد که انگیزش روانشناختی نیروی محرکه ای است که افراد را قادر میسازد تا در لحظات بحرانی بهترین عملکرد خود را ارائه دهند و از سد پتانسیل محض عبور کنند. یافته های کلیدی بر اهمیت ایجاد محیطهای تمرینی حمایتی توسط مربیان تأکید دارند که به جای اعمال کنترل بر توانمندسازی ورزشکار متمرکز باشند.