همه گیری جهانی بیماری کووید - ۱۹ 19-COVID) به طور بی سابقه ای بر ساختار زندگی روزمره به ویژه برنامه های اوقات فراغت و فعالیتهای ورزشی کودکان تأثیر گذاشت. قرنطینه تعطیلی مدارس و مراکز تفریحی و نگرانیهای بهداشتی منجر به کاهش شدید تحرک فیزیکی و افزایش قابل ملاحظه زمان صرف شده در برابر نمایشگرها در میان کودکان و نوجوانان در ایران شد. این مقاله با هدف بررسی جامع تأثیرات این بحران بر مدیریت اوقات فراغت ورزشی کودکان و ارائه راهکارهای عملیاتی در سطوح مختلف خانواده مدرسه و نهادهای متولی تدوین شده است. با اتکا بر مرور ادبیات و تحلیل شرایط بومی ایران این تحقیق به بررسی چارچوبهای مدیریتی موجود، شناسایی چالشهای ناشی از عدم تداوم فعالیتها و پیشنهاد راهبردهای سازگار با شرایط اضطراری میپردازد. یافته ها نشان میدهد که اتکا به فناوریهای نوین برای ترویج ورزش های خانگی تقویت نقش خانواده به عنوان کانون اصلی فعالیت بدنی و توسعه پروتکلهای ایمنی برای بازگشایی تدریجی مراکز ورزشی از الزامات اساسی برای حفظ سلامت جسمانی و روانی کودکان در دوران پساکرونا و بحرانهای آتی خواهد بود.