کلان شهر تهران به عنوان مرکز سیاسی اقتصادی و فرهنگی کشور همواره با چالشها و فرصت های منحصر به فردی در حوزه ورزش و مدیریت زیرساختهای آن مواجه است. این مقاله به بررسی جامع ابعاد و مؤلفه های مدیریت راهبردی در سازمانهای ورزشی فعال در شهر تهران می پردازد. پیچیدگیهای محیط شهری تنوع نیازهای شهروندان و ضرورت تخصیص بهینه منابع اتخاذ یک رویکرد راهبردی بلند مدت را برای بقا و توسعه این سازمانها حیاتی می سازد. هدف اصلی این پژوهش تحلیل شکاف میان وضعیت موجود و وضعیت مطلوب در به کارگیری اصول مدیریت راهبردی شناسایی موانع بومی خاص تهران و ارائه چارچوبهایی برای بهبود کارایی و اثر بخشی این سازمانها است. مقاله با مرور مبانی نظری تحلیل محیطی مبتنی بر مدلهای کلاسیک و ارائه راهکارهای کاربردی مبتنی بر توسعه سرمایه انسانی و مشارکتهای بین بخشی چارچوبی منسجم برای تصمیم گیریهای راهبردی ارائه میدهد. یافته ها نشان میدهد که غفلت از تدوین استراتژی های رقابتی پایدار اصلی ترین عامل عدم دستیابی به اهداف کلان توسعه ورزش شهری در تهران است.