پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش طرحواره‌های ناسازگار اولیه در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی در میان دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۸ سال شهر کرمانشاه انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل ۱۲۰ دانش‌آموز دختر دبیرستانی بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه یانگ و پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم استفاده شد. تحلیل داده‌ها با آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. نتایج نشان داد که طرحواره‌های ناسازگار اولیه رابطه مثبت و معناداری با اهمال‌کاری تحصیلی دارند (β = 0.35, p < 0.001) و می‌توانند بخش قابل‌توجهی از واریانس آن را پیش‌بینی کنند. به بیان دیگر، هرچه شدت طرحواره‌های ناسازگار اولیه در دانش‌آموزان بیشتر باشد، میزان اهمال‌کاری تحصیلی آنان نیز افزایش می‌یابد. یافته‌های این پژوهش اهمیت شناسایی و اصلاح طرحواره‌های ناسازگار را به‌عنوان یکی از عوامل روان‌شناختی مؤثر در کاهش اهمال‌کاری تحصیلی برجسته می‌سازد.