پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه و پیش‌بینی سندرم پیش از قاعدگی بر اساس تصویر بدنی در زنان شهر اصفهان انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه زنان ۱۸ تا ۴۵ ساله ساکن در شهر اصفهان بود. به منظور گردآوری داده‌ها، از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد و ۳۰۰ نفر از زنان داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده شامل پرسشنامه غربالگری پیش‌ از قاعدگی (PSST) و پرسشنامه چندوجهی تصویر بدنی (MBSRQ) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS26 انجام شد که نشان داد میانگین سندرم پیش از قاعدگی ۳۷٫۸۱ با انحراف معیار ۵٫۷۸ و میانگین تصویر بدنی ۲۰۶٫۷۰ با انحراف معیار ۱۱٫۸۲ بوده است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سندرم پیش از قاعدگی و تصویر بدنی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (01/0>p)، بدین معنا که هرچه ادراک فرد از بدن خود مثبت‌تر باشد، شدت علائم سندرم پیش از قاعدگی کاهش می‌یابد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که تصویر بدنی می‌تواند به‌عنوان یکی از عوامل پیش‌بینی‌کننده شدت سندرم پیش از قاعدگی در نظر گرفته شود. این نتایج کاربردهای بالینی مهمی در طراحی مداخلات روان‌شناختی، مشاوره زنان و ارتقاء سلامت روان در جامعه زنان دارد. همچنین پژوهش حاضر می‌تواند مبنای مطالعات آتی در حوزه روان‌تنی زنان، به‌ویژه در بررسی تأثیر مداخلات مبتنی بر اصلاح تصویر بدنی بر کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی باشد.