هدف از پژوهش حاضر یافتن نقاظ ضعف و قوت مسیر آموزش ریاضی از طریق مداخله ویدیویی به کودکان اوتیسم در پایه ابتدایی است. با یافتن این نقاط می توان به اصلاح و تغییر این مسیر پرداخت تا کودکان مبتلا به اوتیسم از نعمت تحصیل محروم نمانند و مهم تر از همه دیدگاه جامعه و افراد جامعه نسبت به آنها تغییر کند و بر همگان آشکار شود که این افراد حق زندگی و تحصیل داشته دارند، بررسی سه کودک اوتیسم و انجام آموزش از طریق ویدیو به کمک تب لت این واقعیت را نشان می دهد که کودکان اوتیسمی که بهره هوشی متوسط رو به بالا دارند توانایی و پذیرش آموزش را دارند چه بسا این آموزش در بستر فناوری و تکنولوژی صورت بگیرد که روند آموزش از جذابیت دو چندانی بهره مند شود. با توجه به تحقیقات موجود هنوز چنین تحقیقی در این زمینه در ایران انجام نشده است و امید است که این تحقیق مسیری را هموار سازد برای آیندگان و علاقمندان به این حوزه، استفاده از فناوری در این حوزه به بهبود روابط اجتماعی که یکی از علائم این بیماری است کمک می کند و سبب تقویت ارتباط فرد اوتیسم با مربی، محقق و حتی خانواده می شود. پژوهش پیش رو از نوع پژوهش های تک موردی است که در شهر کرمان در دوران کرونا با پیگیری های زیادی به پایان رسیده است، تحقیق در حوزه اوتیسم چالش ها و سختی های مخصوص به خودش را دارد ولی در نهایت نتایجی حاصل می شود که می تواند جامعه اوتیسم را از کج فهمی هایی که اطراف آن ها را فرا گرفته است نجات داد.