آسیب‌های اجتماعی یکی از معضلات جدی جوامع معاصر است که تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت روانی، اجتماعی و اقتصادی افراد و جامعه دارد. نهاد آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی تربیت نسل‌های آینده، نقش کلیدی و مؤثری در پیشگیری از این آسیب‌ها ایفا می‌کند. این مقاله با بررسی ابعاد مختلف آموزش و پرورش و ارتباط آن با پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، به تحلیل راهکارهای عملی و نظری می‌پردازد. نتایج نشان می‌دهد که آموزش مهارت‌های زندگی، ارتقای آگاهی‌های اجتماعی و تقویت تعاملات مثبت میان دانش‌آموزان می‌تواند به کاهش چشمگیر آسیب‌های اجتماعی منجر شود.