هدف از پژوهش حاضر واکاوی فرصت ها و چالش های فراروی فلسفه برای کودکان است. روش این پژوهش کیفی از نوع توصیفی_ تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات و داده های پژوهش از طریق مطالعه کتابخانه ایی و تحلیل محتوای متون می باشد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش فلسفه به کودکان تاثیرات مثبت بسیاری داشته و باعث افزایش خلاقیت، تفکر نقاد، عمیق شدن در موضوعات، ایجاد روحیه پرسشگری و افزایش تعامل موثر می شود. از میان چالش های آموزش فلسفه به کودکان می توان از سه چالش پیش روی این برنامه که عبارتند از: فلسفی، روانشناختی و آموزشی نام برد. مهم‌ترین چالش‌های این حوزه را می‌توان شامل موارد زیر دانست: فقدان مهارت‌های بین فردی و دانش ناکافی، عدم تناسب علومی مانند فلسفه برای دوره کودکی، خودِ معلم و عدم تسلط بر روش های اجرای این برنامه، استفاده شتاب‌زده از فلسفه برای آموزش کودکان، عدم آمادگی لازم و پذیرش اجتماعی، نبود معلمان کارآمد و کمبود مربیان آموزش دیده و ماهر، کمبود کتابهای فلسفی و داستانی مناسب، عدم آگاهی والدین، عدم رشد شناختی کودکان برای درک مفاهیم انتزاعی آموزش. یکی دیگر از چالش های موجود متغیرهای جمعیت‌شناختی مانند جنسیت، سن و وضعیت اجتماعی-اقتصادی می باشد که ممکن است تأثیر برنامه فلسفه برای کودکان را تعدیل کنند. در نظام آموزش و پرورش فعلی، رشد روز افزون نظام آموزش محور و زیاده روي در حذف فلسفه به بهانه ناتوانی کودکان در تفکر انتزاعی، کودکان را به سمتی سوق داده است که تنها با حفظ تجارب و نظریات علمی دیگران دست و پنجه نرم کنند. بنابراین با رفع موانع و چالش های موجود، فضایی مناسب در جهت پرورش کودکانی خلاق و نقاد را می توان مهیا نمود.