هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی دانشجویان با نقش میانجی تاب آوری بود که با استفاده از روش مطالعه مروری به بررسی موضوع پرداخت. نتایج نشان داد ذهن‌آگاهی تأثیر معناداری بر سازگاری اجتماعی دانشجویان دارد و این رابطه به‌طور غیرمستقیم از طریق تاب‌آوری تقویت می‌شود. به عبارت دیگر، ذهن‌آگاهی با افزایش توانایی دانشجویان در مدیریت هیجان‌ها و پذیرش شرایط دشوار، تاب‌آوری آنان را ارتقا داده و همین تاب‌آوری زمینه‌ساز تعاملات اجتماعی مثبت‌تر و پایدارتر می‌گردد. نتایج به اهمیت آموزش و به‌کارگیری برنامه‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی در دانشگاه¬ها اشاره دارد؛ زیرا این مداخلات می‌توانند علاوه بر کاهش تنش‌های روانی، موجب ارتقای مهارت‌های اجتماعی و بهبود کیفیت روابط بین‌فردی شوند. بر اساس یافته‌ها، توجه هم‌زمان به ذهن‌آگاهی و تاب‌آوری می‌تواند به‌عنوان رویکردی کارآمد در بهبود سلامت اجتماعی و روانی دانشجویان به کار گرفته شود.