هدف از پژوهش حاضر بررسی درک خانواده‌ها از پرخاشگری دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی در قائمشهر در طول سال تحصیلی و شناسایی عوامل زمینه‌ای و پیامدهای روان‌شناختی آن بود. این مطالعه با رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحلیل مضمون (Thematic Analysis) انجام شد. مشارکت‌کنندگان شامل ۱۸ والد (۱۰ مادر و ۸ پدر) بودند که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته جمع‌آوری و سپس با استفاده از رویکرد شش‌مرحله‌ای براون و کلارک (2006) تحلیل گردید.
یافته‌ها نشان داد که درک والدین از پرخاشگری فرزندانشان در سه محور اصلی شکل می‌گیرد:
1. عوامل زمینه‌ای شامل سبک‌های فرزندپروری نامتوازن، فشار تحصیلی، تأثیر گروه همسالان و ضعف مهارت‌های ارتباطی.
2. الگوهای بروز پرخاشگری شامل پرخاشگری کلامی، فیزیکی و پرخاشگری غیرمستقیم (مانند قهر یا طرد همسالان).
3. پیامدهای روان‌شناختی که به دو دسته فردی (کاهش عزت‌نفس، اضطراب، مشکلات سازگاری) و خانوادگی (افزایش تنش‌های زناشویی، فرسودگی والدین، کاهش انسجام خانوادگی) تقسیم شد.
نتایج نشان داد خانواده‌ها پرخاشگری را نه صرفاً به‌عنوان یک رفتار مشکل‌ساز فردی، بلکه به‌عنوان پدیده‌ای چندعاملی و متأثر از ساختارهای آموزشی، اجتماعی و خانوادگی درک می‌کنند. این یافته‌ها اهمیت مداخلات چندسطحی شامل آموزش والدین، حمایت روانی–اجتماعی دانش‌آموزان، و تقویت همکاری خانواده و مدرسه را برجسته می‌سازد.