این پژوهش با هدف مقایسه باورهای فراشناختی مختل در بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی و خلقی طراحی و اجرا شد. پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع پس‏رویدادی بود. تمامی مردان و زنان مبتلا به اختلالات اضطرابی و خلقی مراجعه‏کننده به مراکز درمانی تخصصی در سطح شهر گرگان در بازه زمانی 6 ماه دوم سال 1402 جمعیت آماری این پژوهش را تشکیل دادند. با نمونه‏گیری غیر تصادفی ، تعداد 100 نفر (50 نفر مبتلا به اختلال اضطرابی و 50 نفر مبتلا به اختلال خلقی) انتخاب و علاوه بر چک‏لیست اطلاعات جمعیت‏شناختی-فرم محقق ساخته، به فرم کوتاه پرسشنامه فراشناخت (ولز و کاترایت-هاتون، 1997) پاسخ دادند. تحلیل داده‏ها با روش‏های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف‏معیار)، آنالیز واریانس تک‏متغیری و آزمون تعقیبی LSD (حداقل اختلاف معنادار) با نرم‏افزار آماری SPSS-v23 انجام شد. میانگین سن افراد گروه مضطرب 52/36 و گروه افسرده 86/36 سال بود و در دو گروه، بیشتر افراد نمونه را بیماران مؤنث تشکیل دادند. نتایج نشان داد بین دو گروه مبتلا به اضطراب و افسردگی در نمره کل باور فراشناختی (344/0t= و732/ sig=) و مؤلفه باور منفی در مورد کنترل‏ناپذیری افکار (11/1t= و266/ sig=) ازنظر آماری تفاوت معناداری وجود ندارد. در مؤلفه‏های باور مثبت در مورد نگرانی (62/5t= و000/ sig=) و باور در مورد نیاز به کنترل افکار(05/3t= و003/ sig=) بیماران مضطرب میانگین بالاتری نسبت به بیماران خلقی و در مؤلفه های اعتماد شناختی (47/5-t= و000/ sig=) و خودآگاهی شناختی (02/5-t= و000/ sig=) در گروه بیماران مبتلاء به اختلالات خلقی میانگین بالاتری نسبت به گروه اضطرابی دارند. این نتایج می‌تواند به درک بهتر از ویژگی‌های شناختی و فراشناختی این دو گروه کمک کند و زمینه‌ساز طراحی مداخلات درمانی هدفمندی باشد که به طور خاص به باورهای مختل در هر دو دسته اختلالات توجه داشته باشند.