در دنیای امروز، سازمان‌ها با محیطی پیچیده و چندبعدی مواجه‌اند که موفقیت پایدار آن‌ها تنها به بهره‌گیری از رویکردهای سنتی مدیریتی محدود نمی‌شود. عوامل انسانی، روان‌شناختی و اجتماعی نقش تعیین‌کننده‌ای در عملکرد سازمانی دارند و درک دقیق آن‌ها نیازمند یک نگاه میان‌رشته‌ای است. این پژوهش با هدف طراحی یک چارچوب نوین برای همگرایی مدیریت، روان‌شناسی، علوم اجتماعی و توسعه انسانی، مفهوم «معماری ذهن و سازمان» را معرفی می‌کند.
در این چارچوب، فرآیندهای روان‌شناختی شامل انگیزش، یادگیری، تصمیم‌گیری و خلاقیت فردی در کنار تعاملات گروهی و پویایی‌های اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته‌اند تا بتوان روابط پیچیده میان ذهن انسان و ساختارهای سازمانی را به‌صورت جامع تحلیل کرد. علاوه بر این، توسعه انسانی به‌عنوان هدف نهایی این چارچوب، نشان‌دهنده اهمیت توجه همزمان به بهبود عملکرد سازمانی و ارتقای رفاه کارکنان است.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که همگرایی میان این سه حوزه علمی، نه تنها می‌تواند کارایی و اثرگذاری مدیریت سازمانی را افزایش دهد، بلکه به ایجاد محیط‌های کاری انسانی‌تر و مبتنی بر توسعه مستمر منجر می‌شود. این چارچوب نوآورانه، امکان ارائه راهکارهای عملی و استراتژیک برای مدیران، پژوهشگران و سیاست‌گذاران را فراهم می‌کند تا تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه‌تر، تعاملات مؤثرتر و توسعه سازمانی پایدار را تجربه کنند.
این پژوهش می‌تواند به‌عنوان مبنایی برای مطالعات بعدی در حوزه‌های میان‌رشته‌ای و همچنین طراحی سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه انسانی در سازمان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.