این تحقیق باهدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر مفهوم¬سازی اطلاعات، تفکر منطقی و درک روابط اجتماعی کودکان اتیسم تهران انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی به همراه گروه آزمایش و گواه با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم شهر تهران در پائیز سال 1401 بودند که از بین آنان تعداد 30 نفر برای شرکت در پژوهش به روش دردسترس انتخاب شدند و به صورت غیرحضوری و آنلاین در پژوهش شرکت کردند. بدین ترتیب 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آزمون شكل¬گيري مفهوم ويگوتسكي، پرسشنامه تفکر منطقی کمبر و همکاران (2000) و خرده مقیاس برقراری ارتباطات پرسشنامه گارز (1994) بود. درمان شناختی – رفتاری در طی 9 جلسه 90 دقیقه¬ای در هر هفته دو جلسه بر روی اعضای گروه آزمایش اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری با استفاده از نرم¬افزار SPSS نسخه 26 بهره برده شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنی‌داری در ترکیب خطی نمرات مفهوم¬سازی اطلاعات، تفکر منطقی و درک روابط اجتماعی کودکان اتیسم شهر تهران و شرکت¬کننده در این پژوهش با توجه به گروه وجود دارد (0.003 sig=، 6.025 F=). براساس نتایج، نمرات تفکر منطقی کودکان اتیسم که در این مطالعه حضور داشتند، در مرحله پس¬آزمون نسبت به اعضای گروه گواه افزایش و نمرات درک روابط اجتماعی در آنان کاهش داشته است، که این اصلاح نمرات متغیرهای درک روابط اجتماعی و بهبود نمرات متغیر تفکر منطقی در شرکت¬کنندگان حاکی از تاثیر مثبت جلسات درمانی مبتنی بر درمان شناختی- رفتاری بوده است.