در پروژه‌های نگهداری و تعمیرات لوکوموتیوهای زیمنس، شناسایی و ارزیابی ریسک‌ها نقش بسزایی در ارتقاء ایمنی، افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده دارد. در این مقاله، با استفاده از مدل ویلیام فاین و با همکاری ۲۳ نفر از مدیران میانی و ارشد شرکت پویش پژوهان صنعت، ۴۷ ریسک شناسایی شد. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته، جلسات گروهی تحلیل ریسک (FGD) و بررسی مستندات پروژه جمع‌آوری شدند. سپس ریسک‌ها بر اساس سه عامل شدت پیامد، احتمال وقوع، و گستردگی یا تماس (Exposure) ارزیابی گردیدند. با استفاده از فرمول فاین، عدد ریسک (R) برای هر ریسک محاسبه شد و فاکتور هزینه و درجه تصحیح ریسک‌ها نیز به دست آمد. بر اساس اطلاعات جمع‌آوری‌شده از مدیران، 20 ریسک با درجه بالا (R ≥ 200) از جمله ریسک‌های فنی، مدیریتی و سازمانی شناسایی و تحلیل شدند. این تحلیل با هدف اولویت‌بندی ریسک‌ها و ارائه راهکارهای بهبود در فرآیندهای کلیدی پروژه انجام شد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که برخی از ریسک‌ها نظیر نوسانات نرخ ارز، نقص در سیستم خط‌مشی گذاری، و عدم تعمیرات مناسب تأثیر مستقیمی بر کاهش اثربخشی عملیات نگهداری و تعمیرات دارند. سپس با رویکردی مبتنی بر استاندارد PMBOK و اصول مهندسی مجدد فرآیندها (BPR)، راهکارهایی برای کاهش سطح ریسک و افزایش بهره‌وری ارائه شد. در نهایت، مقاله ضمن ارائه راهکارهای اصلاحی و مدیریتی، بر لزوم پیاده‌سازی مهندسی مجدد فرآیندها (BPR) با استفاده از خروجی تحلیل ریسک تاکید می‌کند تا بتوان سیستم نگهداری و تعمیرات را به سطح بالاتری از بلوغ سازمانی رساند. نتایج نشان می‌دهد که بکارگیری منسجم روش فاین و رویکردهای پیشنهادی می‌تواند منجر به کاهش ریسک‌های حیاتی و ارتقاء عملکرد پروژه‌های تعمیراتی شود.