چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر انطباق‌پذیری حرفه‌ای بر تعهد سازمانی با نقش میانجی خوش‌بینی شغلی است. در شرایطی که تغییرات سریع محیطی و سازمانی بر ماهیت شغل‌ها و مسیرهای شغلی اثرگذار است، توانایی کارکنان در انطباق با شرایط جدید، نقشی کلیدی در موفقیت فردی و سازمانی ایفا می‌کند. از سوی دیگر، خوش‌بینی شغلی به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های روان‌شناسی مثبت‌گرا می‌تواند نگرش افراد را نسبت به آینده شغلی خود بهبود بخشیده و سطح تعهد آنان نسبت به سازمان را افزایش دهد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی ـ همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان شرکتهای خصوصی مستقر در شهرک اقتصادی استان اردبیل است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی تعداد 355نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های استاندارد انطباق‌پذیری حرفه‌ای، خوش‌بینی شغلی و تعهد سازمانی بود که روایی و پایایی آن‌ها تأیید شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) و نرم‌افزار [AMOS/SPSS] تحلیل گردید. نتایج نشان داد انطباق‌پذیری حرفه‌ای تأثیر مثبت و معناداری بر تعهد سازمانی دارد. همچنین خوش‌بینی شغلی نقش میانجی معناداری در رابطه بین انطباق‌پذیری حرفه‌ای و تعهد سازمانی ایفا می‌کند. یافته‌های این تحقیق بیانگر اهمیت توسعه مهارت‌های انطباقی کارکنان و ارتقای نگرش‌های مثبت شغلی آنان در جهت تقویت تعهد سازمانی است. بر این اساس، مدیران سازمان‌ها می‌توانند با طراحی برنامه‌های آموزشی و انگیزشی، ضمن افزایش توان سازگاری کارکنان با تغییرات محیطی، زمینه ایجاد خوش‌بینی شغلی و ارتقای سطح تعهد سازمانی را فراهم سازند.