مقدمه: فرایند خلاقیت فرایندی هدف¬دار یا جهت¬دار یا برای نفع شخصی یا برای نفع گروه اجتماعی می¬باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه علّی هوش فرهنگی، خودکارآمدی تحصیلی، آگاهی فراشناختی و خلاقیت با میانجیگری سلامت روان دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز در سال تحصیلی 1403-1402 بود.
روش کار: جامعه آماری تمامی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز بودند و نمونه آماری 250 نفر از دانشجویان دختر بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های هوش فرهنگی آنگ و همکاران (2004)، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورکان (1992)، آگاهی فراشناختی مختاری و ریچارد (2002)، خلاقیت عابدی (1381) و پرسشنامه سلامت گلـدبرگ (۱۹۷۲) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر (معادلات ساختاری) با استفاده از spss نسخه 26 و amos استفاده شد.
بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان دادند مدل هوش فرهنگی، خودکارآمدی تحصیلی، آگاهی فراشناختی و خلاقیت با میانجیگری سلامت روان دانشجویان دختر از برازش خوبی برخوردار بود. بین هوش فرهنگی، خودکارآمدی تحصیلی، آگاهی فراشناختی، سلامت روان و خلاقیت دانشجویان دختر رابطه مستقیم وجود داشت؛ بین هوش فرهنگی، خودکارآمدی تحصیلی، آگاهی فراشناختی و سلامت روان دانشجویان دختر رابطه مستقیم وجود داشت؛ بین هوش فرهنگی، خودکارآمدی تحصیلی، آگاهی فراشناختی و خلاقیت با میانجیگری سلامت روان در دانشجویان دختر رابطه غیر مستقیم وجود داشت.