هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی کیفیت زندگی در مدرسه بر اساس تاب‌آوری تحصیلی و انتظارات تحصیلی با نقش میانجی یادگیری اجتماعی - هیجانی در دانش‌آموزان مقطع دوره اول متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1404-1403 بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر نحوه‌ی گردآوری داده‌ها، از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان مقطع دوره اول متوسطه شهر تبریز به تعداد - نفر در سال تحصیلی 1404-1403 بود که تعداد 250 دانش‌آموز طبق معیار کلاین و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه¬ آماری انتخاب شدند. برای گرد‌آوری داده‌ها از پرسشنامه¬ی‌ کیفیت زندگی در مدرسه اندرسون و بروک (2000)، پرسشنامه تاب‌آوری تحصیلی مارتین (2001)، پرسشنامه استرس ناشی از انتظارات تحصیلی آنگ و هوان (2006) و پرسشنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی کسل (2008) استفاده شد. برای تحلیل داده¬ها، از روش تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای 26SPSS و PLS استفاده شد. نتایج نشان داد که تاب‌آوری تحصیلی و انتظارات تحصیلی می‌تواند کیفیت زندگی مدرسه را از طریق یادگیری اجتماعی- عاطفی پیش‌بینی کند(05/0P≤). یادگیری اجتماعی-عاطفی می‌تواند کیفیت زندگی مدرسه را پیش¬بینی کند(05/0P≤). تاب‌آوری تحصیلی و انتظارات تحصیلی می‌توانند یادگیری اجتماعی- عاطفی را پیش¬بینی کنند(05/0P≤). نتیجه‌گیری می‌شود جهت بهبود کیفیت زندگی در مدرسه توجه به تاب‌آوری تحصیلی و انتظارات تحصیلی در کنار یادگیری اجتماعی- تحصیلی ضرورت دارد..