تخصیص بهینه اعتبارات عمرانی در شهرداری‌ها از جمله چالش‌های مهم مدیریت شهری است که نقش حیاتی در توسعه پایدار و ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان ایفا می‌کند. با توجه به محدودیت‌های منابع مالی، انسانی و زمانی در شهرداری‌ها، استفاده از مدل‌های بهینه تخصیص منابع اهمیت فراوانی پیدا می‌کند تا بتوان پروژه‌های عمرانی با اولویت‌های مشخص را انتخاب و اجرا کرد. در این مقاله، با رویکرد مدیریت منابع محدود، مدلی نظری و استنادی برای تخصیص بهینه اعتبارات عمرانی در شهرداری ایلام ارائه شده است. مدل پیشنهادی بر مبنای مفاهیم برنامه‌ریزی خطی و روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره طراحی شده است که امکان تعیین اولویت‌های سرمایه‌گذاری در پروژه‌های شهری را با در نظر گرفتن عوامل اقتصادی، اجتماعی، زمانی و ریسک‌های مربوط فراهم می‌کند. این مدل با هدف بیشینه‌سازی بهره‌وری سرمایه‌گذاری و بهبود فرآیند تخصیص بودجه، محدودیت‌های بودجه‌ای و سایر محدودیت‌های عملیاتی شهرداری را لحاظ می‌کند. همچنین، با توجه به شرایط خاص شهرداری ایلام، این مطالعه به تبیین چگونگی استفاده از مدل در فرآیند تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی عملیاتی پرداخت و پیشنهادهایی برای بهبود سیاست‌های تخصیص منابع ارائه کرده است. یافته‌های این تحقیق می‌تواند به مدیران شهری و برنامه‌ریزان کمک کند تا تصمیمات دقیق‌تر و مؤثرتری در زمینه تخصیص منابع محدود اتخاذ کنند و در نهایت، ارتقاء کارایی و اثربخشی پروژه‌های عمرانی را تضمین نمایند. این مقاله ضمن تکمیل ادبیات مربوط به مدیریت منابع محدود در شهرداری‌ها، بستر مناسبی برای تحقیقات کاربردی و توسعه مدل‌های بهینه‌سازی تخصیص منابع فراهم می‌سازد.