این پژوهش جامع به بررسی عمیق نقش موسیقی در پرورش فضایل اخلاقی و بهبود رفتارهای اجتماعی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی می‌ پردازد . مطالعه حاضر با استفاده از روش ‌شناسی ترکیبی (کیفی-کمی) و طی یک دوره ۹ ماهه در ۱۵ مدرسه ابتدایی در پنج استان مختلف کشور انجام شده است . جامعه آماری شامل ۶۰۰ دانش‌آموز (۳۰۰ دختر و ۳۰۰ پسر)، ۴۵ معلم و ۱۵ مدیر آموزشی بوده است.
ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد شده رفتار اخلاقی (( Cronbach's α=0.89 چک ‌لیست مشاهده سیستماتیک رفتار ، مصاحبه ‌های نیمه ‌ساختاریافته عمیق و تحلیل محتوای برنامه‌ های درسی بوده است . این ابزارها به پژوهشگران این امکان را می ‌دهد که به‌ طور دقیق و جامع به بررسی تأثیر موسیقی بر رفتارهای اجتماعی و اخلاقی دانش ‌آموزان بپردازند .
یافته‌ ها نشان می ‌دهد که اجرای برنامه‌ های منظم موسیقی آموزشی می‌ تواند تا ۷۲٪ در بهبود رفتارهای اجتماعی و رشد فضایل اخلاقی مؤثر باشد . این نتایج نشان‌ دهنده اهمیت موسیقی به ‌عنوان یک ابزار آموزشی و تربیتی در مدارس ابتدایی است .
علاوه بر این ، پژوهش با ارائه مدل عملیاتی "موسیقی - اخلاق" گامی نوین در حوزه تربیت اخلاقی برداشته است . این مدل می‌ تواند به معلمان و مدیران آموزشی کمک کند تا برنامه‌ های آموزشی خود را به‌ گونه‌ای طراحی کنند که نه‌ تنها به یادگیری علمی بلکه به پرورش شخصیت و رفتارهای اجتماعی مثبت دانش ‌آموزان نیز توجه داشته باشند .
در نهایت ، این پژوهش می‌ تواند به‌ عنوان یک منبع معتبر برای سیاست‌ گذاران آموزشی و پژوهشگران در زمینه تربیت اخلاقی و اجتماعی دانش ‌آموزان مورد استفاده قرار گیرد و به توسعه برنامه‌ های آموزشی مؤثر در این حوزه کمک کند .