سکوت آموزشی دانش‌آموزان در کلاس درس یکی از چالش‌های مهم معلمان دوره ابتدایی است که معمولاً به عنوان یک مشکل رفتاری تفسیر می‌شود. فلسفه زبان سکوت، سکوت را به عنوان زبانی با معانی متنوع و قابل تفسیر معرفی می‌کند که می‌تواند کلید فهم بهتر تعاملات کلاسی باشد. هدف این پژوهش، بازخوانی و تحلیل رویکردهای آموزشی معلمان دوره ابتدایی در مواجهه با سکوت آموزشی دانش‌آموزان بر اساس فلسفه زبان سکوت و ارائه راهکارهایی برای بهبود تعامل کلاسی است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بود که داده‌ها از طریق مرور منابع علمی، مقالات پژوهشی و مطالعات مرتبط جمع‌آوری شده و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که معلمان غالباً سکوت را به عنوان مشکلی رفتاری می‌بینند و واکنش‌های مستقیم و سطحی به آن نشان می‌دهند که کارایی لازم را ندارد. همچنین نشان داده شد که استفاده از فلسفه زبان سکوت و رویکردهای انسانی‌تر در مدیریت سکوت، به افزایش تعامل و بهبود فضای آموزشی منجر می‌شود. آموزش معلمان برای شناخت بهتر سکوت، استفاده از روش‌های متنوع آموزشی غیرکلامی، اصلاح فضای کلاس و توجه به ویژگی‌های فردی دانش‌آموزان به عنوان راهکارهای اساسی پیشنهاد شدند.