سیلاب‌ها به‌عنوان یکی از مخرب‌ترین بلایای طبیعی، خسارات جانی و مالی قابل توجهی را به ویژه در مناطق شهری به همراه دارند. این پژوهش با هدف پهنه‌بندی خطر سیلاب در حوضه آبخیز خورنگال واقع در استان فارس انجام شده است. برای این منظور، از دو روش تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP) و تحلیل شبکه‌ای (ANP) به عنوان ابزارهای تصمیم‌گیری چندمعیاره استفاده شد. در این مطالعه، 12 عامل مؤثر در سیل‌گیری شامل شیب، بارندگی، ارتفاع، زمان تمرکز، طول آبراهه اصلی و تراکم پوشش گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های مورد نیاز از نقشه‌های توپوگرافی، زمین‌شناسی، کاربری اراضی و گزارش‌های هیدرولوژیکی استخراج شدند. نتایج نشان داد که شیب زمین به‌عنوان مهم‌ترین عامل تأثیرگذار در وقوع سیلاب در این منطقه شناخته می‌شود. بر اساس نقشه‌های پهنه‌بندی تهیه‌شده، حدود 21/19درصد از مساحت منطقه در پهنه‌های با خطر بسیار زیاد تا زیاد قرار دارد. این مناطق عمدتاً دارای بافت فرسوده و مصالح ساختمانی غیراستاندارد هستند. مقایسه نتایج دو روش AHP و ANP نشان داد که روش ANP به دلیل در نظر گرفتن وابستگی‌های بین معیارها، نتایج واقع‌بینانه‌تری ارائه می‌دهد. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که نقشه‌های ریزپهنه‌بندی خطر سیلاب می‌توانند به عنوان ابزاری مؤثر در مدیریت غیرسازه‌ای سیلاب و برنامه‌ریزی توسعه پایدار مورد استفاده قرار گیرند.