آلودگی آب آشامیدنی به سرب و روی در زنجان به دلیل فعالیت‌های معدنی و صنعتی می‌تواند تهدیدی برای سلامت عمومی و محیط‌زیست باشد. به‌منظور مقابله با این مشکل، ضروری است که تدابیر زیست‌محیطی دقیق‌تری برای مدیریت آلودگی آب اتخاذ شود و از فناوری‌های نوین برای تصفیه و مدیریت پساب‌های صنعتی استفاده گردد. با توجه به پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی WHO، مقدار استاندارد سرب و روی در آب آشامیدنی به ترتیب برابر 10 میکروگرم بر لیتر و 3 میلی¬گرم بر لیتر تعیین شده است. در این مقاله ارزیابی ریسک سرطانی و غیر سرطانی سلامت دو فلز سنگین سرب و روی از طریق مصرف آب آشامیدنی در شبکه توزیع شهر زنجان و شهرک صنعتی نوآوران زنجان بررسی شد. نتایج ارزیابی ریسک غیر سرطانی سلامت نشان می¬دهند که مقدارHQ برای فلزات سنگین سرب و روی در بزرگسالان کمتر از واحد می¬باشد که در محدوده مجاز است. همچنین مقدار فلز روی در کودکان مورد تایید بوده ولی مقدارHQ برای سرب در آب مصرفی شبکه توزیع و شهرک صنعتی برای گروه سنی کودکان به ترتیب 23/1 و 83/1 بوده که بالاتر از حد مجاز ایمنی (HQ = 1) است. این مقدار نشان‌دهنده ریسک غیرسرطانی قابل‌توجهی برای کودکان است و حاکی از احتمال بروز اثرات نامطلوب بهداشتی در صورت تماس طولانی‌مدت با این منبع آب می‌باشد که به دلیل حساسیت بیشتر کودکان نسبت به آلاینده‌ها و مواد شیمیایی گزارش شده است. طبق نظر آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان، شواهد کافی برای تأیید سرطان‌زایی فلز روی در انسان یا حیوانات وجود ندارد و فلز روی را جزو مواد سرطان‌زا طبقه‌بندی نکرده‌اند. بنابراین در منابع، برای فلز روی معمولا مقدار CSF تعریف نشده است، ولی مقدار پتانسیل ریسک سرطانزایی فلز سرب در هر دو گروه سنی در شهر زنجان در محدوده بزرگتر از 4-10 هستند و احتمال ریسک سرطانزایی سرب بالاست و نیازمند تدابیر ریست محیطی ویژه می¬باشد.