هدف از پژوهش حاضر، پیش¬بینی گرایش به مصرف مواد مخدر افیونی در نوجوانان بر اساس ناگویی هیجانی بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانش¬آموزان نوجوان پسر شهر شاهرود در سال تحصیلی 1403-1402 بود که از بین آن‌ها با استفاده از روش نمونه¬گیری خوشه¬ای چندمرحله¬ای تعداد 250 نوجوان انتخاب شدند. داده¬ها با استفاده از پرسشنامه گرایش به مصرف مواد مخدر افیونی و ناگویی هیجانی گردآوری و با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین ناگویی هیجانی با گرایش به مصرف مواد نوجوانان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون نیز حاکی از این بود که ناگویی هیجانی قادر به پیش¬بینی 43 درصد از واریانس گرایش به مصرف مواد نوجوانان است. بنابراین، ناگویی هیجانی نقش مهمی در پیش‌بینی گرایش به مصرف مواد نوجوانان دارد. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر بر نقش ناگویی هیجانی در گرایش به مصرف مواد نوجوانان تأکید دارد؛ لذا نتایج اهمیت کاربردی و نظری قابل‌ ملاحظه‌ای در مداخله و پیشگیری از گرایش به مصرف مواد در بین نوجوانان دارد.