ارائه مدل ساختاری فرسودگی تحصیلی براساس طرحواره های ناسازگار با میانجی گری تنظیم هیجانی و خود تعیین¬گری در آموزش مجازی دانشجویان
هدف: این پژوهش با هدف تعیین مدل ساختاری فرسودگی تحصیلی براساس طرحواره های ناسازگار با میانجی گری تنظیم هیجانی و خود تعیین گری در آموزش مجازی دانشجویان انجام شد.
روش‌شناسی پژوهش: پژوهش حاضر کمی از نوع همبستگی با استفاده از روش¬های مدل یابی روابط ساختاری می باشد. برای انجام پژوهش تعداد 300 نفر از دانشجویان دانشگاه های سطح تهران که با استفاده از روش نمونه¬گیری خوشه¬ای چند مرحله¬ای انتخاب شدند و پرسشنامه¬های فرسودگی تحصیلی مسلش(2002)، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1998)، تنظیم هیجانی گراس (2003) و خودتعیین گری دسی و ریان (2000) را تکمیل نمودند. براي تجزیه و تحلیل داده¬ها از روش هاي آمار توصیفی و آزمون مدل ساختاري با کمک نرم افزار Spss نسخه 25 و Amos نسخه 22 استفاده شد.
یافته‌ها: یافته¬های پژوهش نشان داد که مدل مطرح شده برای دانشجویان از برازش مطلوبی برخوردار است. نتایج بررسی اثرات مستقیم نشان داد، طرحواره¬های ناسازگار اولیه بر فرسودگی تحصیلی اثر مستقیم مثبت و معنادار دارند؛ اما در ارتباط با تنظیم هیجانی و خودتعیین¬گری به صورت منفی و معنادار است. همچنین در رابطه با اثرات غیر مستقیم، طرحواره¬های ناسازگار اولیه از طریق تنظیم هیجانی و خودتعیین¬گری، فرسودگی تحصیلی را در دانشجویان به صورت منفی و معنادار پیش¬بینی می¬کند.
نتیجه‌گیری: به¬طور کلی نتایج نشان داد که مولفه¬های طرحواره¬های ناسازگار اولیه می¬توانند به طور مستقیم و غیر مستقیم (از طریق تنظیم هیجانی و خودتعیین¬گری) بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان اثرداشته باشند.