هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودمختاري شغلي با توانمندسازي بهزیستی مشهد می باشد. از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی، از لحاظ روش جمع آوری اطلاعات توصیفی و همبستگی از نوع پیمایشی می‌باشند. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان بهزیستی مشهد می‌باشند که تعداد آنها برابر95 نفر می باشد و قلمرو زمانی این تحقیق سال 1403می باشد. در بخش نظری، اطلاعات لازم با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی بدست آمد و در بخش عملی، برای جمع آوری اطلاعات از روش میدانی و از پرسشنامه دارد استفاده گردیده است. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه های خوداتکایی کول کویت و همکاران(2010)، توانبخشی اسپريتزر (1996) . آزمون های روایی و پایای این پرسشنامه ها انجام گرفته اند آنچه در اين تحقيق جهت محاسبه ضريب پايايي استفاده شده است، ضريب آلفاي کرونباخ مي باشد، که این ضریب برای متغیرهای توانمندسازي شغلی و خودمختاري شغلی به ترتیب 73/. و 79/. می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون پیرسون و رگرسيون چند متغيري انجام گرفته است و نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین خودمختاري شغلی و ابعاد آن (معلومات گذشته، تجارب موثر، ترغیب شفاهی و اشارات احساسی (هیجانی) و ابعاد آن با ابعاد توانمندسازي شغلی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.