بطور کلی این رابطه می تواند به شکل مستقیم و یا غیر مستقیم باشد. درنگرش غیر مستقیم آموزش عامل توسعه و توسعه عامل افزایش اشتغال است. مهمترین رسالت آموزش در رابطه اشتغال در نگرش غیر مستقیم توجه به مسئله کارآفرینی در آموزش است. کارآفرینی به معنی شغل آفرینی نیست بلکه پروسه خلق سازمانهای جدید وبرخورد خلاقانه باموفقیتهای تازه وکشف پتانسیل ها است. کارآفرینی فرایند تخریب خلاق است . یعنی ضمن از بین بردن اشتغال کاذر به اشتعال خلاق می انجامد. عمده ترین عامل بیکاری تحصیلکردگان، افزایش جمعیت، رکود اقتصادی و رشد تکنولوژی است. نظر به اینکه بخش صنعت و کشاورزی از نظر نیروی انسانی به سطح اشباع رسیده است. بهترین فرصت اشتغال زایی در بخش خدمات است. ارتقاء جایگاه و گسترش مراکز فنی و حرفه ای و کاردانش می توانند عامل ایجاد اشتغال باشد در این زمینه در سالهای اخیر پیشرفته هایی صورت گرفته است. همچنین تاسیس دانشگاه های علمی کاربردی گامی بسوی نزدیک کردن محیط های آموزشی و موسسات مولد اشتغال در این رابطه ترکیب 70 درصد دانشجوی شاغل و 30 درصد داوطلب آزاد می تواند موثر واقع شود. بر اساس دیدگاه مدیریت کیفیت جامع باید در برنامه ریزی برای اشتغال فارغ التحصیلان و اجرا به سه سطح خرد، کلان و فراکلان توجه شود.