پژوهش حاضر با هدف اثربخشی معنادرمانی در افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان شهر تبریز انجام شد. پژوهش حاضر از نوع طرح های توصیفی بود که به روش نیمه آزمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان ساکن در سرای سالمندان شهر تبریز در سال 1401 بود. نمونه پژوهش به تعداد 30 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند، که از این تعداد 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه سلامت روان و کیفیت زندگی استفاده شد. ابتدا آزمون سلامت روان و کیفیت زندگی در بین سالمندانی که مایل به شرکت در پژوهش بودند توزیع شد و سپس افرادی که نمره آنها یک انحراف معیار از میانگین فاصله داشت 30 نفر انتخاب گردید. اطلاعات جمعآوری شده به کمک روشهای آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و روشهای آماری استنباطی تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش معنادرمانی می تواند باعث افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی در سالمندان شهر تبریز گردد که از نظر آماری معنادار می باشد بنابراین می توان نتیجه گرفت که معنادرمانی به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای سالمندان محسوب می شود.