این پژوهش به منظور پیش بینی پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس خودپنداره تحصیلی و اشتیاق تحصیلی و باورهای انگیزشی در دانش آموزان ابتدایی شهر قم در سال تحصیلی 1402-1401 انجام شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر قم در سال تحصیلی1402-1401 است که حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی و مورگان تعداد 200 نفر با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سواری (1390) و پرسشنامه خود پنداره تحصیلی یی یسن چن (2004) بودند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با کمک آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه به روش ورود با کمک نرم افزار Spss انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد ک 4/27 درصد از تغییرات اهمال کاری تحصیلی از طریق ابعاد خودپنداره تحصیلی(خود پنداره آموزشگاهی و خود پنداره عمومی)، پیش بینی می¬شود. لذا نتایج این پژوهش اهمیت متغیرهای خودپنداره را در در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی نشان می دهد.