پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودتنظیمی انگیزشی و مولفه های آن با سازگاری فردی - اجتماعی دانش اموزان دوره اول ابتدایی در پسا کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش¬آموزان پایه سوم دوره ابتدایی شهرستان کاشمر در سال تحصیلی 1400-1401 بودند (بر اساس آمار به دست آمده از آموزش و پرورش 1100 نفر). نمونه تحقیق بر اساس فرمول کوکران 284 نفر تعیین شد که به روش نمونه ¬گیری خوشه¬ای تصادفی از این جامعه اماری به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظیمی انگیزشی ولترز (1998) و آزمون شخصیتی کالیفرنیا بود. اطلاعات جمع¬آوری شده با نرم افزار spss- 22 و تحلیل رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین مولفه¬های خودتنظیمی انگیزشی با سازگاری فردی - اجتماعی دانش اموزان دوره ابتدایی در پسا کرونا رابطه وجود دارد.