در بیشتر مطالعات اقتصادی، رویکرد افزایش رقابت، به‌عنوان امری مفید برای کارایی و عملکرد بخش‌ها تلقی می‌شود. ايجاد كردن بازار رقابتی برای مدارس، موجب مزيت رقابتی و به تبع آن باعث کاستن از هزینه ها، بهبود عملکرد و افزایش کارایی می شود. افزایش گزینه‌های انتخاب مدارس، منجر به افزایش رقابت می‌شود. با خصوصی سازی مدبرانه آموزش، علاوه بر کاهش فشار بر بودجه دولت، یک بازار رقابتی در قلمرو فرآیند یاددهی-یادگیری شکل می¬گیرد و مدارس برای جذب منابع و عوامل آموزشی و جذب دانش‌آموزان، به رقابت با سایر مدارس می پردازند که خود به کارایی بیشتر در استفاده از منابع مالی و امکانات منجر می¬گردد. هدف از پژوهش حاضر، مطالعه مروری درباره¬ی نقش رقابت در عملکرد، اثربخشی و کارایی مدارسِ کشورهای مختلف از منظر اقتصاد آموزش بود. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و از منظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی-تحلیلی است. نتایج نشان داد که درکشورهای مورد بررسی(مکزیک، برزیل، انگلستان و آمریکا)، توجه به نقش رقابت، به‌عنوان ابزاری برای دستیابی به کارایی، موردحمایت ذینفعان قرارگرفته است و اکثر پژوهش‌ها، ارتباط مثبت و معناداری را بین رقابت و کارایی مدرسه، نشان دادند. در ایران، علی رغم توجه به این مسئله و اجرای طرح های مختلف در راستای آن، همچنان با کاستی ها و چالش هایی روبه رو بوده است؛ بنابراین رقابت به مفهوم واقعی در اقتصاد آموزش کشور وجود ندارد و همین امر سبب کاهش شدید کارآمدی نظام آموزش‌وپرورش شده است و لذا؛ ارتقای درجه رقابت، در بخش آموزش‌وپرورش دولتی ایران حائز اهمیت بسیار است و سیاست‌گذاران برای افزایش عملکرد و کارایی مدارس دولتی باید سیاست‌های اصلاح مدار مبتنی بر رقابت را در نظر بگیرند و برای بهره‌گیری بیشتر، از تمامی ظرفیت‌های موجود در آن، استفاده کنند. در پایان، راهکارهایی جهت بهره¬گیری از مزیت رقابتی در اقتصاد آموزش و به خصوص در سطح مدرسه، ارائه شده است.