پژوهش حاضر با هدف اهمیت و ضرورت خلاقیت در تدریس و تاثیر آن بر میزان پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان انجام گرفته است. روش گردآوری داده ها در این پژوهش به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق معلمان، کارکنان، دانش آموزان و والدین دانش آموزان یکی از مدارس در دسترس پژوهشگر می باشد. يافته هاي اين مقاله نشان ميدهد كه پژوهش، بستري مناسب براي تقويت و گـسترش روحيـه ابتکار، نوآوري و خلاقيت است. معلم به عنوان ايجادکننـده شـرايط و تـسهيل کننـده يـادگيري دانش آموزان ميتواند از طريق نوگرايي، انعطاف پذيري، عدم اجبار دانـش آمـوزان بـه حفـظ و انباشت ذهني، شوخ طبعي، پرهيز از راهبردها و روشهاي قالبي آموزش، زمينه سـازي بـراي ابراز وجود شاگردان و افزايش اعتماد به نفس در آنان، تحريـک حـس کنجکـاوي فراگيـران و بالاخره توأم ساختن آموزش با خلاقیت به پیشرفت تحصیلی و رشد خلاقيـت در کودکـان و نوجوانان بپردازد. نتیجه کلی نشان میدهد توجه بیشتر به فعالیت های خلاقانه و تحول در آموزش میتواند یادگیری را تسهیل نماید.